بی بهانه

حضرت مولوی می فرماید :

گفت پیغمبر که چون کوبی دری

عاقبت زان در برون آید سری

چون نشینی بر سر کوی کسی

عاقبت بینی تو هم روی کسی

چون ز چاهی می کشی هر روز خاک

عاقبت اندر رسی در آب پاک

بی هیچ بررسی از مرجع بهانه طبق کپی رایت ای

فقط

از این شعر پر معنا خوشم اومد همین