شبکه های مجازی

مناسبی هست تا باهاش زندگیشونو به رخ دیگران بکشن و باهاش پز بدن و

اینطوری عقده های فرو خفتشونو خالی کنن 

این دسته از افراد به نظرم واقعا بیخودی فضای مجازی رو اشغال کردند

نمی دونم شاید به لحاظ روانی تنها حسنی که داره اینه که تخلیه روحی

روانی بشن

اما بعضیا هم با شبکه های اجتماعی حرفها و پیاماشونو به جهانیان

می رسونن ، این افراد واقعا حرف دارن و حضورشون صد در صد لازمه 

چرا که پیاماشون چراغ راهی در زندگیه و کلی فایده دارن ،اینجور افراد

ترجیحا ناشناس به دنیای شبکه های اجتماعی مجازی روی می آورند 

دسته سومی هم وجود دارند که حضور در شبکه های اجتماعی ، نه به قصد

پز دادنو به رخ کشیدن زندگیشونه و نه حرفی و پیامی دارند ، این افراد

فقط نقش خواننده و بیننده ای را دارند که هم می آموزند هم در زندگی

دیگران کنجکاوند

من خودمو جزو گروه دوم می دونم هر چند گاهی هم نقش گروه سوم

رو خیلی عالی بازی می کنم

بالشخصه با شبکه های اجتماعی مجازی هم از دیگران می آموزم هم به

دیگران یاد می دم و هم احساساتمو از یه موقعیت یا شرایطی بیان می کنم .

حالا اگه خیلی با خودتون رو راست هستید بفرمایین که شما هدفتون از

حضور در شبکه های اجتماعی مجازی چیه و در کدام دسته و گروه قرار

دارید؟